inruilen, kwamen ze weer pas 's nachts
terug. Hadden ze daar een visser ontmoet
die een grote inktvis ging roosteren en
hen uitgenodigd had. Zingend, gearmd
kwamen ze binnen terwijl ik al in mijn
slaapzak lag. Maar toen de visser en
zijn vrouw en hun zoon ons met een
tegenbezoek vereerden, ging Jules met
de fiets weg. Hij was bot ... had een kater
zei hij. De zoon bleek een hotelletje te
hebben in Hossegor en nodigde ons uit
een paar dagen daar te logeren. Toen
we Jules dat voorlegden, zei hij dat we
dat maar moesten doen. Hij was naar
Contis-Plage geweest en had daar een
paar van de bouwvakkers gezien en
afgesproken daar overmorgen te gaan
kaarten. Daarna zou hij de gehuurde
fiets terugbrengen en dan moesten
we maar afspreken in Bordeaux of zo.
Hij had het wel gehad in dat schuurtje
en wij trouwens ook.
