zijn buurvrouw als Agnès bij Jules logeerden.
Ik mocht ook blijven slapen. Alles heel gezellig.
Maar de volgende dag brieste hij: en nou is het
genoeg ... allemaal eruit! Ik was niet van plan
haar te vragen om bij mij in te trekken. Toen
heeft Agnès een nacht bij Laurent gelogeerd,
maar dat was zo slecht bevallen, dat ze weer
bij Jules terug mocht komen. We bleven wat in
de tuin ploeteren. En ik ging weer met hen
bridgen ... dat kon ik niet laten. Ondanks die
irritante Zappa-maniertjes van Jules en Laurent ...
dat met alles de draak steken. Jean, een beetje
verlegen Indo, deed daar niet aan mee, hij was
de beste bridger en biljarter. Hij vroeg me om
bij de biljartclub te komen. De club berekende
een soort handicap. Naarmate je gemiddelde
lager was, hoefde je ook minder caramboles
te maken. Biljarten met toeschouwers was toch
wel moeilijker dan zomaar ... Er was één vrouw
lid van de club. Yvette de blonde vriendin van
Jean. Ook zij biljartte niet onverdienstelijk.
Alleen Jules bakte er niet veel van. Het was
wel gezellig daar in Le Lion d'Or. Vaak gingen
we naderhand nog bridgen. Ook moeilijker
met toeschouwers in de rug. Vooral als ze
dan nog gingen kuchen, als je een bepaalde
kaart alleen al maar aanraakte.
