een leien dakje te gaan. We vonden een
boer in Marolle en Brie die het biologisch
wilde gaan proberen. En een paar nieuwe
belangstellenden. Gelukkig maar, want ik
ging er mee kappen. Emile, de drummer van
Jean's reggaeband had een erfenis gekregen
en ging een honingkoekenbakkerij beginnen
in Mont de Marsan. Er was nog plaats voor
twee bewoners. Ik was er als de kippen bij.
Wie nog meer? Nee, niet Agnès ... maar
Yvette. We konden nog bridgen als Jean af
en toe overkwam. Ik zat veel achter Emile's
drumstel en speelde nauwelijks nog saxofoon.
Af en toe werkte ik in de bakkerij, maar
niet te veel. Emile probeerde me over te
halen mee op reis te gaan naar Kathmandu.
