ik al een pion kwijt, maar kreeg daardoor
wat meer ruimte, die ik helaas niet erg
goed benutte, want na wat afruilen bleef
ik een loper achter. Nog een pastis gaf
me de luciditeit om remise door eeuwig
schaak te forceren. De sik keek tamelijk
zuur. Ik bood hem een drankje aan, maar
dat sloeg hij af. De cursusleider van het
timmeren, die had staan meekijken, wilde
nog een paar stukken terugzetten. Ik wilde
niet analyseren, maar misschien wilde hij
een partijtje spelen? Nee, hij was doodop ...
Iets drinken dan? Ja, hij lustte wel een
pastis. Na wat inleidend gepraat kon de
journalist in me het toch weer niet laten.
Wat verdien je hier eigenlijk mee? Honderd
franc per uur. Zoveel? Hij bleek verder
geen erg spraakzaam type.
